Tuttuğumuz takımın kazandığı bir kupadan veya kaybettiği bir finalin ardından takımı şehir meydanında ya da havaalanında karşılamak sadece bize özgü bir davranış değil tabi ki de. Yalnız biz futbolseverlere, taraftarı olduğumuz takımların aldıkları bir maçlık başarılardan sonra gösterilen sevgiden ziyade 24 yıl sonra Kral Kupası'nda finale çıkma başarısı göstermesine rağmen finalde Barcelona'dan 4 gol yiyen Atlético Bilbao taraftarlarının takımı şehir merkezinde karşılaması veya geride bıraktığımız sezon içinde kazanmadık kupa bırakmayan Barcelonalı taraftarların takımına gösterdiği sevgi daha bir anlamlı geliyor.
Bizim ülkemizin vazgeçilmezi olan havaalanında iazdiham yaratan karşımalama törenlerinin aksine Avrupa'nın üst düzey liglerinde gerçekleşen flaş transferden sonra bu tarz görüntülerle pek fazla karşılaşmıyoruz. Gerçekleşen onca büyük transfer içinde benim hatırlayabildiğim bir sahne yok. Üst düzey liglerdeki takımlar ve taraftarlar yeni transferlerini güzel bir organizasyon ile stat içindedeki imza töreninde karşılıyorlar. Sanırım havaalanında izdihama neden olucak karşılama ve sevgi gösterisi bizlere has bir şey. Belki Bulgaristan, Romanya, Sırbıstan gibi futbola bakış açıları ve gelişmişlik düzeyleri bizlere yakın olan ülkelerde bu tarz görüntülere rastlayabiliriz. Bizler de o seviyelere çıkmak istiyorsak sadece transferlerle değil saha içi ve dışı tüm organizasyonlarıyla bu ligleri örnek almalıyız. Yapılan her transferi veya başarıyı bayram havasında karşılamak yerine artılarını eksilerini değerlendirekten sonra hareket etmeliyiz. Her türlü duygunun aşırısını yaşayan bir millet olarak artık bu tarz görüntüler vermekten kaçınmalıyız. Hayatında belki de ilk kez böylesine bir kalabalıkla karşılaşan bu oyuncuların psikolojilerininde olumlu etkilenmesi mümkün değil. Bakalım Lincoln Galatasaray'dan ayrılırken kaç kişi onu uğurlayacak? Ya da Sinan Engin'in havaalanında gülücükler saçarak poz verdiği Arjantinli oyuncunun ismini şuan hangimiz hatırlıyoruz...
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder