16 Aralık 2009 Çarşamba

Keskin Sirke

Bir takımda hırçın futbolcu sayısı ne kadar fazla ise, o takım kendi taraftarının gözüne daha bir güzel gözükür. 11 savaşçıdan kurulmuş takımlar kimi taraftarların hayallerini süsler. Çoğunlukla da ezeli rakibinizdeki bu tarz oyunculardır en çok nefret ettikleriniz, Fenerbahçe'de Lugano, Milan'da Gattuso gibi...

Mustafa Sarp şu ana kadar ki performansıyla gösterdi ki sarı kırmızılı formayı sırtından çıkarmak istemiyorsa, savaşçı ruhundan vazgeçmemeli. Forma şansı bulduğunda Galatasaray orta sahasını kırılgan yapısından kurtarıp direncini yükseltiyor. Burada Sarp'ın dikkat etmesi gereken hırçınlık ile antipatiklik arasında ince çizgi. Mustafa Sarp gözlemlediğim bazı olaylardan sonra bana artık antipatik gelmeye başladı.

Mustafa Sarp'ın formayı parçalarcasına isyan etmek yerine elinde böyle bir şans varken Rijkaard'dan yardımıyla bu güzel oyuna nasıl bakılması gerektiğini öğrenebilir. Yeşil sahanın savaş alanı değil de spor yapılan bir alan olduğunun farkında olarak, Galatasaray'ın orta sahasında oynayan bir orta saha oyuncusuna göre zayıf olan yaratıcılık ve hücum özelliklerini geliştirmeye odaklanırsa İstanbul kariyeri daha uzun soluklu olabilir.

Hiç yorum yok:

 
Site Meter